Çıkmıştık bir kere bu yola, ama öyle ama böyle.. Yol bizimdi.. Yürüyecektik.. Yürüdük ve aynı noktada başladı hikayeler.. Öylesine gerçekti ki,en az senin gitmen kadar..
Hayat acıydı.. Öylesine acıydı ki, en az senin gitmen kadar..
Beraber geçirilen geceler, sabahlanan beşiktaş caddeleri, o kadar bizimdi.. En az senin gitmen kadar..
Senin gitmen o kadar koydu ki bana, en az senin gitmen kadar..
Hatıralar öylesine duruyorlar geçmişte, en az senin gitmen kadar..
Emre, bu yazı belki bir vicdan